IK WAS DE EERSTE NIET BETALENDE KLANT IN “DE HAASJES”….
Nee hoor, ik ben niet weggelopen zonder te betalen.
Ik zat met Stan in de klas en in die periode werkte hij als stageplek bij de groenteboer aan de Ruyschstraat 15.
Inmiddels zit in dit pand de Steakfabriek van Loetje met z’n heerlijke vlees.
Stan z’n liefde voor eten was allang duidelijk.
In de klas hadden we het vaak drukker met elkaar dan met de lessen.
Lachen, lachen en nog meer lachen.
Toen hij mij op gegeven moment belde en ik de opwinding in zijn stem hoorde wist ik dat hij had wat hij wilde: “B,, IK KAN EEN CAFE OVERNEMEN!!”
De toon was gezet. School werd iets minder belangrijk (als er kinderen meelezen: STAY IN SCHOOL) maar zijn passie werd groter.
Ik wist niet hoe snel ik erbij moest zijn toen hij zijn deuren opende.
Daar zat ik dan….. In mijn 1tje aan de bar, met de dikste soul muziek op de achtergrond en de meest blije bartender ever, aan mijn appelsapje.
“Deze heb je van mij snoepoe.”
Het heeft niet lang geduurd voordat men zijn weg wist te vinden naar De Haasjes aka The Grapevine.
Dit is wat deze zaak o.a zo bijzonder maakte. Je moest hem vinden en zodra je dat had had hij jou ook gevonden.
Het is moeilijk samen te vatten wat deze zaak zo bijzonder maakte omdat het zoveel ingredienten waren. Net als dat een goede, warme, smaakvolle, krachtige, vullende soep dat heeft.
Van de beestachtig goeie muziek, perfecte combi van klanten die er kwamen, de finger licking Soep op Zondag tot het beste barpersoneel dat je je kunt wensen.
Wat voor mij als jonge licht hysterische vrouw altijd belangrijk is geweest is hoe veilig ik mij ten alle tijden heb gevoeld in De Haasjes (voor mij blijft het altijd de haasjes ondanks ik het “Thru the Grapevine” heb gevonden).
Ik kon er standaard alleen binnenkomen, mijn jas en tas op de bar gooien, 3 uur later terugkeren bij mijn spullen en alles lag er nog precies zo bij.
Niet alleen mijn spulletjes waren veilig. Belangrijker nog, ik was er veilig.
Er werd gigantisch veel geflirt, gesjanst en gedanst.
Ik heb liefdes zien opbloeien en zien verwelken.
Net als wat een goed soep met je lichaam kan doen. Een warme en veilig gevoel van thuis geven. xxx
Ik heb voor en achter de bar gestaan en eerlijk is eerlijk, het heeft nooit als werk gevoeld.
En wederom een veilig gevoel als vrouw achter de bar. xxx
Er was een sociale controle die bij iedereen natuurlijk kwam.
Ik weet nog 1 avond dat er een hele vage gast binnenkwam.
Het was een drukke avond en iedereen zat te praten, lachen, flirten, kaarten of stond te dansen. Het moment dat deze jongen door de zaak liep en in de buurt van mijn spulletjes kwam leek het alsof er een soort kou door de zaak heenging.
Een ijzige stilte zonder dat de muziek uitging. Het was voor iedereen voelbaar maar vooral voor deze kwiebes.
Het was snel duidelijk dat hij hier niet welkom was ondanks dat niemand het uit had gesproken.
Als een dief in de nacht verdween hij snel en leek het alsof de muziek weer harder klonk en de mensen weer volume hadden.
We keken elkaar aan en moesten alleen maar lachen en een boks geven.
We waren verbaasd door onze eigen radar.
Tja, dat is The Grapevine. Want net als het nummer van Marvin Gaye is het er nog steeds.
Ik heb nog zoveel leuke anecdotes, juicy verhalen en genoeg dronken mans quotes, tja…. die hou je nog tegoed.
TOT SOEP EN SOUL…..
