Als ik me een ding goed herinner, is het wel de dag waarop ik
binnenstapte in café the Grapevine, in de Jordaan. Ook al was ik
80% van de tijd werkzaam als zangeres/artiest, ik was vaak zowel
op zoek naar gezellige horeca spots, als naar een leuk bijbaantje.
Dit vooral wanneer ik aan het eind van m’n geld nog een heel stuk
maand over had.
Ik ben van jongs af aan werkzaam geweest in de horeca en heb
duizenden broodjes gesmeerd, eieren gebakken, hete kip op
pistoletjes gestrooid en tienduizend biertjes op terrastafels
neergezet. Ik was en ben ook een erg goeie, fijne-sfeerproever en
daar gaat dit verhaal over.
Ik ben als geboren Amsterdamse veel op de fiets te vinden en wist
de meeste leuke coffeeshops, hangouts en cafeetjes wel te vinden.
In de Hazenstraat zat een coffeeshop, Marilyn genaamd, waar ik
wel eens met een vriend van me kwam, om een pretsigaret of wat
te nuttigen. Leuke plek, leuke eigenaar, maar… saaai qua sfeer.
Ik was dan ook blij verrast toen ik geheel onverwacht, op een
middag in juni van 2001, terwijl ik op bijbaantjes jacht was, door
de Hazenstraat fietste. Op de plek waar eerder de coffeeshop zat,
zat nu een klein cafeetje. Het interieur trok me sowieso meer dan
de eerdere helverlichte etalage van de coffeeshop. Ik stapte
binnen. Mijn sfeerproef antenne sloeg meteen aan! Het eerste dat
opviel was de, naar mijn smaak, zeer aangename muziek die er
aan stond. Toen ik rondkeek viel mij meteen de gevarieerde
klantenkring op. Aan de bar zaten twee studenten geanimeerd te
discussiëren, iets verderop zaten twee jordanese dames aan een
glaasje port. Aan een tafel zag ik een lesbisch stel dat heel verliefd
in elkaar ogen zat te staren en in de hoek, aan de stamtafel zaten
wat jongens, divers van style en kleur, te kaarten en met
regelmaat te schaterlachen. Achter de bar stond een glimlachende
jongeman met een aanstekelijk vriendelijke uitstraling. Dat bleek dat later
eigenaar Stanley te zijn die ruimte liet voor iedereen om zichzelf te zijn.
Dit was het begin van een geweldige tijd met geweldige vriendschappen en vooral;
een geweldige smaaksensatie!
- Een geweldige tijd, omdat ik niet lang na dit bezoek, deeltijd
werkzaam werd in dit fijne cafeetje. - Een geweldige vriendschap, omdat Stan en ik na 20 jaar nog
steeds heel goed bevriend zijn.
Er hebben zich op die plek sowieso een groot aantal
vriendschappen en liefdes ontwikkeld. Sommige van korte,
beschonken duur en anderen voor altijd. - De geweldige smaaksensatie, omdat deze man bijna elke zondag
zulke lekkere soep maakte, dat iedereen erop af kwam! Liefde gaat
echt door de maag, maar deze soep bracht meer dan dat. Het was
een heerlijk smakende, bindende, gele pesi-, kippen-, cassave- of
pindasoep. De soep-zondagen groeiden door de maanden en jaren
uit naar een plek waar familie, vrienden, buren en vrienden van
buren reikhalzend naar uitkeken. Kwam je te laat, was de grote
pan leeg en had je vette pech. Ik vreesde niet, omdat voor mij
altijd een kommetje soep werd bewaard
Ook omdat dit soep festijntje altijd werd gecombineerd met b.v
bingo spelen, of een of andere quiz, waarmee Stan door zijn
humor, zijn MC-skills én het kopen van lieve kleine prijsjes, ieders
waardering won. De soul-, R&B-, jazz-, latin-, soca-, gospel- en
hiphopsongs stopten nooit!
Er werd gegeten, gedanst, gezoend, gelachen, nog meer gelachen,
en soms ook gehuild. Dit laatste vooral als mensen die geen peper
gewend waren per ongeluk een stuk in de soep achtergebleven
madame Jeannette opaten.
Doordat zich onder de vaste klantenkring ook veel kunstenaars
zoals ontwerpers, rappende stratenmakers, zangers en
muzikanten bevonden konden de jamsessies natuurlijk niet
uitblijven. Ik ben er nog schor van! Ik kan uit volle borst zingen en
zeggen dat ik daar een paar van de fijnste, vrolijkste, meest
rokerige, muzikale en vrolijke tijden uit mijn leven heb
gespendeerd.
Wat is de beste manier van mens&cultuur mengen?
De combinatie van sfeer, soul, liefs, vriendschap, acceptatie en
medeleven, onder het genot van en zalige kom soep waar de zorg
en liefde van de kok gewoon in ronddrijven.
Zucht…wat lijkt het lang geleden .. wat IS het alweer lang geleden.
Maar gelukkig leeft de soul van The Grapevine voort in z’n soep.
